Kwiecień! Pierwsze ciepłe dni, pierwsze pąki na drzewach, pierwsze kwiatki wychylające się spomiędzy pierwszych zielonych źdźbeł trawy, pierwsze motylki i zaspane pszczółki siadające na pierwszych kwiatkach! Czy powinnam dodać, że uwielbiam tę porę roku?

Wiosną po okresie ponurej stagnacji odżywają roślinki, a Lunatyczka odżywa razem z nimi. Wiosną ze snu zimowego budzą się zwierzątka, a w Lunatyczce budzi się żądza znachorstwa.

W ubiegłym roku podzieliłam się z Wami przepisem na syrop z mniszka, czując się jak prawdziwa zielarka. W tym roku, po przyjęciu właściwej dozy inspiracji, sezon na zioła otwieram miesiąc wcześniej; choć w tym wypadku będzie to sezon na zielsko.


Za kolejną nieobecność internetową przepraszam. Potrzebowałam nawału roboty, drugiego etatu znienacka, przesilenia i doła, aby pod pewnymi względami zemrzeć; i potrzebowałam jakiegoś nowego, nieznanego mi dotąd impulsu, aby, adekwatnie do sezonowych okoliczności, powstać z martwych. Impuls kupiłam na promocji w Biedronce.


Książka Pyszne chwasty to coś absolutnie oszałamiającego, na co nie wpadłabym nawet za milion lat, ja, baba ze wsi. Otóż chwasty są jadalne i można z nich robić jadalne rzeczy! A jakby tego było mało, do tego są superzdrowe i pyszne! No kto by pomyślał?

Powyższa propozycja zawiera niemal 140 przepisów z rozmaitych kategorii, zarówno dań głównych, jak i deserów. Łączy je parę rzeczy: są proste, zdrowe i zawierają rośliny, które niewiele osób postrzega jako zdatne do spożycia. Oprócz tego przepisy poprzedza kompletny spis chwaściorów, których będziemy potrzebować do przygotowania dań sprawdzonych i zaproponowanych przez panią autorkę - a to wszystko przepięknie ilustrowane.

Polecam tę śliczną książeczkę każdemu, kto mieszka lub bywa w pobliżu łąk tudzież polan lub w jakiś inny sposób ma dostęp do pokrzyw, mniszków, stokrotek, żółtlic, kurdybanków lub... bohaterów dzisiejszego wpisu.

Fiołek wonny, inaczej fiołek pachnący, jaki jest, każdy widzi. Niziutkie fioletowe kwiatuszki, otoczone niewielkimi, krągłymi listkami o brzegach w okrąglutkie ząbki. Jak sama nazwa wskazuje, pachną wprost nieprawdopodobnie nieproporcjonalnie do swej niepozornej prezencji. Zaczynają kwitnąć w kwietniu, a więc to idealna pora, aby zapoznać się z nimi bliżej, a nawet organoleptycznie, omnomnom.

Fiołki często były używane do produkcji domowego syropu na kaszel, ponieważ mają działanie wykrztuśne. Oprócz tego fiołkowe ziele może służyć moczopędnie a także, jak podaje wyżej wymieniona książka, reguluje przemianę materii, poprawia kondycję naczyń krwionośnych, a nawet leczy trądzik - nic, tylko zajadać!

Ten chwast można równie dobrze spożywać w formie surowej lub po przyrządzeniu. Kwiatki fiołka smakują słodko i pachnąco, z bardzo delikatnym echem dzikiej róży lub żurawiny - choć może zrobić się nam dziwnie, jeśli przykleją się do podniebienia. Jego liście natomiast bardzo przypominają sałatę - są łagodne, pod koniec troszkę orzechowe. Ani kwiaty, ani liście, nie smakują trawą, ni zielskiem, więc jest to, moim zdaniem młodej zielarki, idealny kandydat do rozpoczęcia przygody z jedzeniem chwastów.

Aby to zrobić, możecie posłużyć się tymi oto przepisami mojego własnego autorstwa, które ułożyłam po opędzlowaniu rabatki z fiołkowego egzemplarza doświadczalnego. Są prościutkie, szybciutkie i przepyszne, co potwierdziło 6/6 ankietowanych osób.



Najpierw jednak: kwestia zbioru fiołków.

Fiołki zbieramy w suche, słoneczne dni. Jeśli chodzi o liście, najlepiej wybierać te młode - im większe, tym intensywniejszy smak - lub po prostu spróbować, które bardziej nam smakują. Można je spożywać razem z łodyżkami. Kwiaty rwiemy rozwinięte i pachnące. Zebrane roślinki wystarczy opłukać i osuszyć, aby były gotowe do spożycia.

W trakcie zbioru uważamy, aby nie wybrać wszystkiego z jednego miejsca - tak jak w przypadku szczypiorku, powinniśmy zbierać jedynie po kilka liści i kwiatów z każdej kępki, sprawdzając, czy pozostały na nich jeszcze pączki. W ten sposób nie będziemy niszczyć fiołkowych siedlisk... i zagwarantujemy sobie świeże dostawy kolejnych partii produktu!

Ja się wycwaniłam i, żeby nie biegać wokół stawu, posadziłam sobie kilka kępek na rabatce blisko domu, zobaczymy, czy się przyjmie.


Sałatka błyskawiczna z liściem fiołka
(przepis na 4 osoby)

pół szklanki liści fiołka
dwa niezbyt duże pomidory
pół główki sałaty lodowej
trzy łyżki ziarna słonecznika
oliwa z oliwek
pieprz i sól
Sugestia: można dodać też garść liści rukoli.
Inna sugestia: słonecznik można uprażyć, aby jego aromat był bardziej wyrazisty, ale to podobno niezdrowe, więc wiecie.

Płuczemy i osuszamy liście fiołka i sałaty. Następnie rwiemy drobno sałatę i wraz z fiołkiem wrzucamy do miski. Dorzucamy skrojone w kostkę pomidorki i pestki słonecznika, dodajemy nieco oliwy z oliwek i przyprawy do smaku. Całość mieszamy.

Sałatka gotowa! Pasuje do schaboszczaka z kością i tłuczonych ziemniaczków, czyli klasycznego, niedzielnego polskiego obiadu. Sprawdziłam i polecam, rodzinka Lunatyczki approves.





(przepis na 6-8 osób, w sumie trudno powiedzieć, ale z przyjemnością zjadłam resztki z procesu produkcji) 

1 i 1/2 szklanki musli czekoladowego
1 i 1/2 szklanki musu lub dżemu truskawkowego / z dzikiej róży
1 serek homogenizowany waniliowy
200 ml śmietanki kremówki
1 szklanka mleka
2 łyżki żelatyny
1 łyżka cukru
1 łyżka cukru pudru
aromat waniliowy
kilka kwiatów fiołka do dekoracji
Sugestia: dzika róża z fiołkiem jest osom, totalnie polecam ten towar.
Inna sugestia: słoiczki widoczne na zdjęciu też są z Biedronki, pierwotnie zawierały jogurty z jeżynami, kosztują jakieś pinć złoty za dwie sztuki, ten towar też polecam

1. Mleko podgrzewamy, ale nie gotujemy. Dodajemy rozrobioną w gorącej wodzie żelatynę, dokładnie mieszamy. Dorzucamy łyżkę cukru i aromat waniliowy. Pozostawiamy do ostygnięcia.

2. Ubijamy kremówkę z cukrem pudrem. Dodajemy serek waniliowy, ubijamy, dodajemy mleko z żelatyną, ubijamy. Odstawiamy w chłodne miejsce do zgęstnienia, ale nie zastygnięcia.

3. Układamy w szklankach warstwy: musli, krem, dżem, krem. Wierzch dekorujemy kwiatkami fiołka. Desery wstawiamy do lodówki, aby całkiem stężały. Najlepiej podawać schłodzone. Przed podaniem zaleca się uświadomić współbiesiadników, że kwiatki też się zjada.


Jak łatwo można się domyślić, prawdopodobnie niedługo wypróbujemy razem kolejne jadalne chwasty, tym razem nieco bardziej kontrowersyjne. A tymczasem - smacznego i wszystkiego kwietniowego!