Mandark tęsknił.
Mijało właśnie kolejne słoneczne popołudnie - jedno z tych, które rodziły wspomnienia o minionych latach. Minione lata zaś pełne były długich, słonecznych popołudni, wypełnionych radosną beztroską, tańcem i muzyką Czajkowskiego. To zaś rodziło tęsknotę, która z największego nawet twardziela jest w stanie wycisnąć jedną, samotną, kryształową męską łzę.
W takich chwilach Mandark wsuwał się w swoją różową podomkę, zasiadał na bujanym fotelu w swoim ulubionym kącie i oddawał się rozmyślaniom o swojej trudnej przeszłości.

Było to jednak niezwykłe popołudnie - popołudnie, w którym przeszłość wyciągnęła po niego rękę.

Jestem wielką fanką biżuterii, a szczególnie tej wielkiej i ciężkiej - i z tego powodu nieustannie ubolewam nad faktem, że o ile wielkie i ciężkie kolczyki potrafię nosić, o tyle w wielkiej i ciężkiej bransolecie, bez względu na jej wzór i kolor, wyglądam jak nieszczęście. A tak bardzo mi się podobają wielkie, ciężkie bransolety na pół łapy!

Jak ktoś ma taką bransoletę, to nie musi wkładać zbyt wielkiego wysiłku w wybicie zębów nielubianemu delikwentowi, bo wystarczy, że się zamachnie. I może taką bransoletę wyciskać przez cały dzień, w ten wdzięczny i dyskretny sposób modelując sobie biceps. I na pewno będzie dobrze zakotwiczony do ziemi w wypadku huraganu. Same plusy!

Dlatego też swoje skrywane pragnienia po raz kolejny przełożyłam na moje lalki.
To chyba jest jednak jakiś defekt umysłowy, srsly.

Mamut to ubiegłoroczny album popełniony przez artystów znanych jako Fisz i Emade, przy akompaniamencie ich własnego zespołu Tworzywo Sztuczne. Grupa ta gatunkowo wpisuje się w nurt alternatywnego hip-hopu, z wpływami jazzu, funku, rocka i elektroniki - co daje przybliżone wyobrażenie na temat tego, jak brzmi rzeczona płyta. Sami zaś panowie Fisz i Emade to Bartosz i Piotr Waglewscy. Z TYCH Waglewskich. Co więc może pójść źle?

Może to kwestia tego, że nie jestem wielbicielką hip-hopu. Nie przepadam też za melorecytacją i wokalami, które stały się charakterystyczne z powodu jakiejś irytującej maniery. Oprócz tego hejtuję elektronikę jako taką, i każdy utwór złożony z hałasów wydawanych przez elektroniczne piórniczki podnosi mi ciśnienie. A poza tym nie lubię Waglewskich. Żadnych.

Zasadniczo możemy zatem wszystkie moje negatywne odczucia zrzucić na karb stronniczości, nieusasadnionych uprzedzeń, nieosłuchania i nierozumienia specyficznego uroku wszelkich hip-hopów. No ale.


Fisz Emade Tworzywo - Zwiedzam świat
źródło tekstu: tutaj

Stałem się tym, kim jestem słonecznego dnia
Słońce chowało się za dach, ojciec kładł mnie spać
Moja mama mnie prosiła, bym zawsze szczery był
Życzyła mi szczęścia, bym podróżował i

Wikipedia mówi, że teksty Fisza zwykle oparte są na zabawie słowem. Brak związków przyczynowo-skutkowych między wersami podchodzi pod tę kategorię?
Podmiot stał się sobą słonecznego dnia. W sumie to wieczoru, bo słońce zachodziło. A w sumie to nocy, bo ojciec kładł go spać. Słonecznej nocy stał się tym, kim jest.
Mama wspiera swe dziecię w byciu sobą, niech tylko będzie przy tym szczere i podróżuje. Konstrukcja strofy wskazuje nam, że rozmawiała z podmiotem lirycznym, kiedy już ojciec położył go spać; wymowa wersu daje nam do zrozumienia, że mama wspierała podmiot w ogólności, podczas całego procesu wychowawczego; albo że są to jej ostatnie wskazówki przed jego wielką podróżą po świecie.
Powstaje więc pytanie: co się właściwie dzieje w tej zwrotce?!
Poprawna odpowiedź: zabawa słowem oraz chillout rap.

Jest maj, i jest majówka, więc z tej okazji będzie dziś coś bardzo majowego.

Uwielbiam maj, bo jest wielce ślicznym miesiącem - już wszystko robi się takie rozwinięte i liściaste, już słoneczko troszkę przypieka, pożyteczne robaczki latają w wielkich ilościach po pachnących kwiatkach, już trawa rośnie jak szalona i można ją kosić co tydzień, i można sobie rozwiesić hamak i się położyć, i patrzeć na coraz bardziej błękitne niebo przez coraz bardziej zielone gałązki...

Uwielbiam maj z jeszcze jednego powodu - jest to miesiąc Wielkiego Zbierania Mleczów, gdyż albowiem wówczas mlecze rozkwitają po raz pierwszy!

I chociaż nie jestem wzorową gospodynią, bo kompetentną wybiórczo - obiady robię w ostateczności, ale smażę najlepsze naleśniki ever; ciasta piekę rzadko, ale biszkopty wychodzą mi iście babcine - to w maju zamieniam się w zielarkę i robię syrop z mniszka lekarskiego; choć nie cierpię i nie potrafię  zakładać żadnych przetworów.