Doszłam do wniosku, że na blogasku mam za mało pozaczynanych Seryjnych Wpisów, więc niniejszym dorzucam kolejny cykl - Potwory muzyczne, czyli utwory tak potworne w warstwie muzycznej/wokalnej/tekstowej, że aż zasługujące na bliższą uwagę.

Dziś pragnę przybliżyć Wam piosenkę, która jest źródłem mego bulu dópy od chwili swej premiery - czyli od września ubiegłego roku. Oto prawdziwa Ruska Maszyna do Robienia Sławy!

Sługi za szlugi - Maleńczuk & Yugopolis

Siedzą sługi palą szlugi, sumienia nie mają
Tylu ludzi, dobrych ludzi, za mordę trzymają
Hej, bracia Rosjanie, coście zawinili?
Czy to szlugi czy te sługi krzywdę wam zrobili?

Czy upodobanie autora do wyszukanego rymu "sługi - szlugi" tudzież "szlugi-sługi" jest wystarczająco wyraźnie? Nieee? To może jeszcze raz?
Szlugi wam zrobili krzywdę. Wkrótce potem przyszli mrozy i ptacy odlecieli na południe.
Zapamiętajmy, że w tej zwrotce "bracia Rosjanie" są biedni i trzymani za mordę przez dzierżących władzę współbraci.

Czy kto jeszcze pisze wiersze w ojczyźnie Puszkina?
Gdy za forsę skalnym torsem szarża się wypina   co
I nie mówcie żeście wcześniej na kolanach byli
Boby trzeba spytać jeszcze: coście tam robili?   COOO

Tu był konstruktywny komentarz, ale szarża go wypięła. Skalnym torsem.
A może skalny tors szarży to symbol popiersi szeregu pomników rosyjskich pisarzy, obrazujący jednoczącą intelektualistów tęsknotę za dawną literaturą? Nieee, to by miało jakiś sens...
Anyway, przed chwilą ktoś tu śpiewał o swoich braciach, a teraz sugeruje, że uprawiali oni najstarszy zawód świata. Zacieśnianie więzów rodzinnych - robisz to źle.

Rosjanie, Rosjanie, Rosjanie moi
Odważny naród, lecz władzy się boi
Kiedyście pijani w samolot strzelali
Brukselczyki-sprzedawczyki obiad zamawiali

Rosjanie moi drodzy, rozumiem waszą niedolę i kocham was tak bardzo, że solidaryzuję się z wami w niechęci do Unii Europejskiej, która to niechęć właściwie usprawiedliwia wasze postępowanie (pewnie byliście rozgoryczeniu z powodu obiadu i w'gle).
Jednocześnie wytknę wam indolencję przy pomocy stereotypowego poglądu o waszym nieustającym pijaństwie.  
- James "Maleńczuk" Bond w filmie To Russia with love.

My Polacy od stu kacy już od tego w dali eee...
I ci co nad nami stali swoje odszczekali
Obudźcie się bracia, z nami zaśpiewajcie
Sprzedawczykom z litej stali duszy nie dawajcie

Konia zrzędę temu, kto mi rozszyfruje pierwszy wers tej zwrotki.
O, znowu bracia! Ci sami, którym przed chwilą w ramach braterstwa cisnęliśmy od kurtyzan i pijaków! Teraz znów jesteśmy pełni zrozumienia, miłości i solidarności, bo przecież historia Polski taka podobna do niedoli Rosjan szczutych przez sprzedawczyków z Brukseli.
Tylko co jest z litej stali - sprzedawczyki, czy rosyjska dusza? Sprawy nie ułatwia fakt, że ani w jednym, ani w drugim przypadku tekst nie zyskuje na sensowności/poetyckości.

Rosjanie, Rosjanie, Rosjanie moi
Odważny naród lecz władzy się boi
Czemuście pijani w samolot strzelali
Sługi za szlugi ARRGH świat gotowi spalić

Zagwozdka pierwsza - podmiot liryczny wyraża żal w stosunku do faktu zestrzelenia samolotu czy w stosunku do ówczesnej nietrzeźwości sprawców?
Zagwozdka druga - kim są w końcu "sługi"? Rosjanie jako ciemiężąca władza? Rosjanie jako uciemiężony naród? Rosjanie w ogólności?
No i w ramach pozytywnego akcentu na koniec - kolejny pocisk, sugerujący, że nasi kochani bracia są zdolni do wszystkiego w zamian za używki.


Skoro już się pośmialiśmy, to teraz na serio - Maleńczuk, I see what you did there.

Jeśli próbujesz ugłaskać i wybielić naród rosyjski, aby przerzucić winę na tłamszące go szeroko pojęte władze państwowe - robisz to źle, bo prezentujesz  przy tym wyrozumiałość graniczącą z głupotą i poczucie wyższości jednocześnie.

Jeśli cały tekst jest ironiczny i tak naprawdę wyśmiewa działania rosyjskie w całokształcie - tym gorzej, bo to oznacza, że nie masz pojęcia o czym śpiewasz i wykorzystałeś kryzys na Ukrainie, żeby nabić sobie punkty popularności, a tym sposobem jesteś jeszcze obrzydliwszym indywiduum, niż sądziłam.

A jakby tego było mało, ten potwór to tak naprawdę cover utworu Balkan autorstwa jugosławiańskiej kapeli Azra z 1982 roku. Wykorzystywanie nikomu nieznanych utworów muzyki światowej do produkcji własnych przebojów zawsze na propsie! (o Bajmie pomówimy innym razem)

Jest mi przykro, że ta piosenka była z wyraźnym upodobaniem emitowana w radiu i spotkała się z powszechnym uznaniem słuchaczy, bowiem jedyne, co tak naprawdę wyraża, to dziką żądzę sławy bez względu na okoliczności oraz głęboko skrywaną tęsknotę autora za rozumem.