Mam tylko nadzieję, że dodatek nie zawiedzie ani mnie, ani was - bo przecież czas [oczekiwania] to też piniondz :)

:D Strugać mogę jedynie wariata, ewentualnie pajaca...
Ale totalnie, zrobię zrzutkę, ogłoszę poważną zbiórkę na platformie crowdfundingowej.

Lunatyczka zbiera hajsy na dodatek do Simsów, żeby mogła pisać o nich ckliwie dramaty, zamiast robić licencjat jak normalny człowiek! Nie bądź żyła! Daj piniondza! Dając piniondza, umożliwisz Lunatyczce prokrastynację z prawdziwego zdarzenia!

Pomysł zorganizowania zbiórki zaczyna wydawać mi się całkiem sensowną opcją. :D

Tak, czwórka w sumie nie jest jakoś wielce tragiczna, dzieci robi się i hoduje całkiem spoko, choć nie stoi to na aż tak zaawansowanym poziomie, jak w S3 - ale to też może kwestia braku dodatków, które przecież zazwyczaj poszerzają możliwości rozgrywki (na razie wyszedł tylko ten jeden o pracy, może więc później doczekamy się jakiegoś "prorodzinnego"?).

Finał ckliwy, bo taki też miał być - sama przy pisaniu czułam, jak lukier podchodzi mi do gardła, ale uznałam, że to pokolenie zasługuje na dramę z maksymalnie lukrowanym zakończeniem, więc spróbowałam stanąć na wysokości zadania. Czuję się prawdziwą Królową Dramatu. :D

Właściwie ze wszystkich postaci, które tam prowadzę, tylko Mandark zdawał się na mnie reagować; może dlatego, że przy tworzeniu historii obdarowywałam go szczególną atencją, jako własnymi ręcoma stworzonego protoplastę i w ogóle. Jakby nie było, nawiązaliśmy pewną mistyczną więź i trudno jest mi myśleć o jego rychłym zgonie. :C

Przepraszam D:

Dlatego bałam się tego wyzwania - bo przecież będę w nim poświęcać Simom długie godziny, patrzeć, jak rosną i żyją, a na końcu będę patrzeć, jak umierają, bo na tym to wyzwanie polega; i smutek i przykrość, bo dotychczas zawsze grałam z wyłączonym starzeniem. :C

A tu sobie jeszcze pozwoliłam na dodatkową dramę z tym rozwodem, i właściwie to wszystko zaczyna się robić strasznie smutne, shit. :C