------------------------------------------------------------------------------

Wyszorowałam wybrane przez nią miejsce wszelkimi dostępnymi detergentami, położyłam pachnącą płynem ścierę i zasypałam to wszystko proszkiem do prania - czyli dokonałam wszelkich starań, żeby nie pachniało jej tam sikiem. Bo jak nie będzie jej tam pachnieć sikiem, to nie będzie tam sikać. Prawda?

D:

Zaczęła sikać pod biurko w drugim kącie. Oh well.

Czy wspominałam, że chodzi tu o wykładzinę dywanową? 

D:

Powtórzyłam proces z detergentami. Poza tym podejrzliwie jej się przyglądam, kiedy przestaje się bawić, a zaczyna węszyć. Teraz za cel obrała sobie kąt za drzwiami, ale jak dotąd za każdym razem udało mi się w porę ją złapać i przerzucić do kuwety w łazience. Niestety Figa, zamiast przystąpić do odpowiednich czynności, za każdym razem zrywa się i pędzi z powrotem do pokoju, zanim zdążę ją zamknąć. 

Chyba myśli, że to zabawa.

D:

Zaczęła sikać pod łóżkiem.

Czy wspomniałam, że przestrzeń pod łóżkiem to dokładnie 1/4 powierzchni podłogi? (bo to takie duże, małżeńskie łóżko)

Czy wspomniałam, że tę przestrzeń zastawiłam kartonami, żeby cholera nie mogła tam przejść? (przechodzi nad kartonami)

Czy wspomniałam, że chociaż kot i kartony się tam mieszczą, to ja i detergenty już nie?

Czy wspomniałam, że wciąż chodzi o wykładzinę dywanową?

D: D: D:

Walić to, i tak w sobotę kładziemy panele. 

Zdjęcie poglądowe pt. "A na rękach zasypiam tak".

ŚRODA

NIE KUPUJCIE KOTU WHISKASA
Książę zdecydował, że skoro już mamy kota, to nie będzie on jadał jak jakiś podwórkowy plebs, i jeszcze tego samego dnia kupił markowe saszetki z kurczakiem w galarecie, które pachną (i zapewne smakują) lepiej, niż niejedna markowa kiełbasa słoikowa. 

Przed pierwszym poważnym posiłkiem Figi komisja rodzicielska - w składzie: Książę i ja - uważnie obejrzała rzeczony produkt. Opakowanie twierdziło, że jego zawartość jest idealna również dla kotów poniżej trzeciego miesiąca życia oraz zawiera dokładnie wszystkie witaminy i minerały, których twoje zwierzę pragnie i potrzebuje, chociaż jeszcze nie zdaje sobie z tego sprawy. Konsystencja żarcia wydawała się spoko, kawałeczki były miękkie, drobne i apetycznie pachnące, i choć do organoleptycznych testów nie doszło, posiłek zyskał aprobatę komisji. 

Figa dostała porcję wielkości łyżki stołowej i zjadła ją z wyraźnym zadowoleniem, ale w dwóch niezależnych podejściach, co dało nam do zrozumienia, że wrzuciliśmy jej trochę za dużo. Zdziwiliśmy się nieco, bo poza peanami na cześć zawieranych witamin, saszetka zawierała również zalecenie, że kot poniżej trzeciego miesiąca życia powinien dziennie przyjąć dawkę dwóch i pół owej saszetki. Lol, no chyba odwrotnie, widzę przecież, że nie daje rady; jedno opakowanie będzie na dwa i pół dnia. Też spoko, piniondz zaoszczędzony.

Po pierwszej saszetce zauważyłam, że Figa zaczęła domagać się jedzenia głośniej i intensywniej, niż wcześniej. I nawet się ucieszyłam - jak inaczej mogłaby dać nam do zrozumienia, że żarełko jej smakuje? Good guy Whiskas, karmi kota, dostarcza unikalnych doznań smakowych i jeszcze przemyca witaminy. No i wyraźnie pozytywnie wpływa na trawienie, w kuwecie lądują twarde dowody o aromacie saszetki, także super karma, będziemy kupować. 

W połowie drugiej saszetki Figa nauczyła się wspinać po nogawce, aby sięgnąć do napełnianej na poziomie stołu miseczki. Zaczęła również koncertować wniebogłosy, kiedy wyczuwa zapach jedzenia. I zaczęła pochłaniać porcje pierwotnej wielkości w zatrważającym tempie. Po raz pierwszy rozważyłam zasadność informacji na opakowaniu - saszetka już nie starcza na dwa dni. Będzie dobrze, jeśli wystarczy na jeden.

Tego ranka Figa rozpoczęła dzień od darcia mordy i darła ją, dopóki nie dostała jeść. Myśląc, że po śniadaniu trochę się wyciszy, ruszyłam sprzątnąć pustą miseczkę, ale wtedy ona znów rozdarła mordę w jednoznacznym komunikacie o chęci dalszego żarcia, i na potwierdzenie swojej rozwlekłej wypowiedzi uczepiła się mojej nogawki. Każde moje zbliżenie się do miski katalizuje jej darcie mordy, szarpanie spodni, włażenie na głowę i ogólny terroryzm. A mi się akurat skończyły saszetki.

Doznałam szoku. Figa nie jest głodna. Ona jest NA GŁODZIE.

Czy tak powinno działać normalne żarcie dla kota?!

Na koniec świata i jeszcze dalej! Śpiąca Figa jest moim ulubionym tematem zdjęć, bo to jedyne wyraźne zdjęcia, jakie mogę jej zrobić.

CZWARTEK

Dziś oddawałam się szorowaniu podstawy klatki po chomiku, która, wytargana ze straszliwych czeluści graciarni garażu rodziców, zakończyła moje poszukiwania czegoś, co lepiej nada się na kocią kuwetę, niż dotychczasowa kartonowa tacka po owocach, do tej pory prowizorycznie pełniąca tę zaszczytną funkcję.
Rzeczoną straszliwość czeluści garażu w pewnym stopniu może obrazować fakt, że ostatni raz mieliśmy chomika jakieś dwanaście lat temu. No ale.

Szorowałam sobie tę kuwetę, wisząc w niewygodniej pozycji nad wanną, kiedy przyszła Figa i zaczęła drzeć mordę. Miskę miała pełną, żwirek czysty, była wyspana i wybawiona - więc wywnioskowałam, że po prostu nie podoba jej się mój brak atencji; bo tak się już zdarzało, że przychodziła do wanny i darła mordę, kiedy próbowałam umyć sobie głowę tudzież wykonać oczyszczający peeling mordy własnej.

Figa, na potwierdzenie moich przypuszczeń, wbiła mi się w łydę wszystkimi posiadanymi pazurami i kontynuowała nadawanie komunikatu. Nie mogąc pracować w takich warunkach, spróbowałam ją przytulić i pogłaskać, ale nie wyglądała na usatysfakcjonowaną moimi zabiegami i dalej darła mordę, to popatrując na mnie, to zaglądając do wanny. Aha.

Posadziłam więc ją na pralce nieopodal i powróciłam do szorowania kuwety. Figa usiadła, wyraźnie uspokojona i trwała w tej pozycji, obserwując moje poczynania, dopóki nie skończyłam.

Wygląda na to, że poznałam nowe słowo z kociego słownika: "Chcę widzieć, co robisz, pokaż, pokaż, podsadź mnie!"

Figa jest rozczarowana poziomem intelektualnym swojej starej.

PIĄTEK

Odbyliśmy konsultacje ze znajomym w sprawie dalszego karmienia kota będącego na głodzie. Znajomy jest właścicielem najlepszego sklepu zoologicznego w mieście, więc w naszych oczach stanowił również najlepszego eksperta na chwilę obecną oraz na miarę naszych sił i możliwości.

- NIE KUPUJCIE KOTU WHISKASA - zaapelował żarliwie i dodał: - W te wszystkie markowe karmy dodawane są jakieś substancje uzależniające, żeby zwierzak nie chciał żreć już nic innego.

Byliśmy cokolwiek zdruzgotani tą informacją. Przecież w składzie nie napisano nic o obecności benzoensanu sodu ani sorbinianu potasu! Jak producenci w ogóle mogą nie chcieć kierować się dobrem zwierząt? Rozumiem, że wszędzie jakieś świństwa w ludzkim żarciu, chemia, konserwanty i GMO - ale żeby narkotyki w kociej karmie?! Przypadeg?

- Nie sondze - odparł znajomy i zaproponował nam połtorakilogramowy wór ultrasupernajlepszej ever suchej karmy dla kociąt. W obliczu spisku spożywczego nie protestowaliśmy i skwapliwie przeznaczyliśmy na ten cel milion piniondzów.

Figa przestawiła się na nową karmę właściwie bezboleśnie; natomiast ja musiałam boleśnie przestawić swój sposób myślenia. Bo jeśli nasz znajomy też nie kierował się dobrem naszego zwierzęcia? Jeśli dostaje ekstra hajsy od firmy produkującej półtorakilogramowe wory ultrasupernajlepszej ever suchej karmy dla kociąt za każdy sprzedany półtorakilogramowy wór ultrasupernajlepszej ever suchej karmy dla kociąt???

Byłam szczęśliwsza, kiedy nie miałam o tym pojęcia. D:

_________________________________________________________________________________

Skarby Wy moje, wiem, że znowu to zrobiłam, i znowu wstawiam jakąś zapchajdziurę i zdjęcia kotów, i myślę sobie, że mi to ujdzie na sucho, a Wy tu liczyliście na jakieś konkrety i teraz Figę dostajecie - ale tak naprawdę to nie.

Ubiegły tydzień stał pod znakiem REMĄTU i REMAMĘTU oraz ogólnego chaosu; a na koniec - kiedy już myślałam, że mogę zająć się Ważnymi Sprawami - zepsuł nam się komputor. Także ten.

Ale remont jest już właściwie skończony, i pokój jest śliczny, i komputor jeszcze trochę dycha, więc mogłam w końcu spłodzić ten oto pościk.
(w ogóle, doceńcie, że nie zrobiłam relacji z remontu, jak na lajfstajlową bloggerkę przystało, i nie poczęstowałam Was serią zdjęć przed i po, artystycznych ujęć farby zmywalnej od sponsora i paneli dobieranych na podstawie słojów - a mogłam!)

Anyway - odpiszę na wszystkie komcie, i będzie też Simsodziałek!
Pewnie w środę. :D